13 stycznia 2019 roku zmarł JACEK KAJTOCH – wieloletni członek Związku Literatów Polskich; nasz Kolega w Krakowskim Oddziale ZLP.
Jacek Kajtoch urodził się 7 lipca 1933 r. w Wadowicach. Od 1946 r. mieszkał w Krakowie. Tu uczył się w szkole powszechnej im. św. Wojciecha , w III LO im. Króla Jana Sobieskiego , na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Edukację zakończył doktoratem nauk humanistycznych dzisiejszej Akademii Pedagogicznej w Krakowie.
Pracował jako wykładowca literatury współczesnej i nauczyciel języka polskiego, przejściowo jako redaktor „Ruchu Literackiego” w latach 1955 – 1998. Te lata spędził w Uniwersytecie Jagiellońskim, w IBL PAN i PAN Oddział w Krakowie. Miał też godziny zlecone w WSP i V LO. Już po przejściu na emeryturę pracował w Studium Nauczycielskim w Przemyślu i Krośnie.
Na studiach, które odbywał pod kierunkiem prof. Wacława Kubackiego, interesował się powieściami obyczajowymi i historycznymi Kraszewskiego. Przez kilkanaście lat pracował pod kierunkiem takich znawców Kraszewskiego jak prof. Wincenty Danek i prof. Julian Krzyżanowski Z powieści obyczajowych Kraszewskiego wydał m.in.
posługując się rękopisami, zdeponowanymi w Wilnie powieści ludowe i „Powieści bez tytułu”. Opracował kilkanaście powieści historycznych Kraszewskiego. Przywrócił wersję sprzed ocenzurowania „Diabła” , „Hrabina Cosel” w jego opracowaniu miała kilka wydań, itd.W latach sześćdziesiątych zajął się literaturą polską na Górnym Śląsku w XIX wieku. Napisał z tego zakresu dwie poczytne prace „Norbert Bonczyk – epik Górnego Śląska” / 1965 / i „Konstanty Damrot” Życie i twórczość literacka /1968/. Problemom regionalizmu i literatury ludowej jest wierny do dzisiaj. W latach 1981 – 1988 był wiceprezesem Grupy Literackiej „Nadskawie”. Tu starał się nawiązywać do dorobku prof. Stanisława Pigonia.
Od lat sześćdziesiątych aktywny jako recenzent literacki, współautor i autor antologii poezji i prozy, organizator życia literackiego. M.in. organizował w Krakowie „Krakowskie Dni Poezji” i prowadził „Krakowską Noc Poetów ‘’ . Wśród swoich osiągnięć w tym zakresie wymienia współautorstwo „Debiutów poetyckich” i „Polską nowelę współczesną”. W Wydawnictwie Literackim prowadził serię „kieszeniówek – polskie opowiadania współczesne”. Ostatnio ukazała się Jego książka p.t. WSPOMNIENIA I POLEMIKI .
Członek ZLP od stycznia 1970 – 2015 roku.
List Marka Wawrzkiewicza – Prezesa Zarządu Głównego ZLP
Pożegnaliśmy Jacka Kajtocha
Na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie pożegnaliśmy Jacka Kajtocha – dra nauk humanistycznych, wykładowcę UJ, eseistę, krytyka literackiego, „Ojca poetów”. Jacek Kajtoch od roku 1970 był członkiem Związku Literatów Polskich. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego ZLP. W ceremonii pogrzebowej uczestniczyła Rodzina, liczni literaci i przyjaciele. Ceremonię pogrzebową sprawował franciszkanin, poeta, krytyk literacki Eligiusz Dymowski. Mowy pożegnalne wygłosili: syn dr Wojciech Kajtoch, polonistka i lektorka Maria Łodzińska; poetka Joanna Rzodkiewicz – w imieniu Prezesa Kieleckiego Oddziału ZLP Stanisława Nyczaja odczytała list kondolencyjny, a poeta i krytyk literacki Andrzej Walter (wiceprezes Krakowskiego Oddziału ZLP) odczytał list kondolencyjny od Prezesa ZG ZLP Marka Wawrzkiewicza oraz powiedział kilka ciepłych zdań o długoletniej współpracy Ani i Jacka Kajtochów z krakowskimi poetami.
Jacek Kajtoch zmarł w wieku 86. lat.
18 I 2019
Tekst i foto: Irena Kaczmarczyk
Dedykacje i wspomnienia
Anna i Jacek Kajtochowie
Literackie małżeństwo, które z pasją służyło swoją wiedzą i doświadczeniami.
Gdyby mnie zapytano, kto miał największy wpływ na mój rozwój literacki, wskazałabym bez zastanowienia na Anię i Jacka. Dzięki nim pokonywałam wewnętrzne zapory i doskonaliłam swój warsztat. To za Ani namową ośmieliłam się wydać mój pierwszy tomik zatytułowany „Słonecznikowa miłość”. Jacek niestrudzenie od 2000 roku (przez okres jedenastu lat) prowadził promocje moich kolejno ukazujących się tomów poezji.
Powrót do przeszłości.
Jak sięgam pamięcią, było nas cztery koleżanki – Joanna, Magda, Irena i ja, z czasem dołączył do nas mój mąż (pasjonat poezji, muzyki, historii). To były cudowne lata. Ania była nam matką i powiernicą. To u niej poznałam Jagodę i Andrzeja Walterów, potem dołączyła do grona bliskich Beata Anna Symołon. Nie wiedzieć kiedy wciągnęłyśmy Anię i jej męża Jacka w nasze problemy, bolączki i sukcesy. Kiedy zaszła potrzeba, potrafili się z nami cieszyć i martwić. Stworzyliśmy zgraną paczkę (wiek nie miał tu znaczenia), odwiedzaliśmy się wzajemnie (najczęściej u nas na „Poetyckich Pierogach”), z czasem dołączyli do nas poeci z grupy „Każdy” Rozmawialiśmy godzinami, dyskutując o nowościach w poezji, literaturze, często zasłuchani w opowieści Ani i Jacka o już nieżyjących (a poznanych przez nich osobiście) poetach, prozaikach i krytykach, zasłużonych dla literatury. Z perspektywy czasu mogę powiedzieć tylko tyle, że były to dla mnie lata, które wiele mnie nauczyły. Z upływem lat nasze drogi rozeszły się, pozostały pamiątkowe zdjęcia, nagrane filmy. Słowa i gesty zapadały w nasze serca i tam pozostały, tym bardziej cenne, że nie do powtórzenia. Może dlatego jest mi bardzo smutno – moja pamięć wciąż przywołuje obrazy ciepła, radości i koleżeństwa, na które wtedy pracowaliśmy wszyscy.
PS. Doczekaliśmy lat, kiedy coraz więcej nas odchodzi. Naszym zadaniem jest pielęgnowanie pamięci o Tych, których już nie ma. Jestem przekonana, że Jacek i Ania mają to od nas (i od wielu koleżanek i kolegów) zapewnione.
Danuta Perier-Berska
Piotr Oprzędek
Liście
Pamięci Jacka Kajtocha
ocierając się tylko szelestem
w pejzażu moich przemyśleń
twój unosząc w poemat wieczności
