Zofia Garbaczewska-Pawlikowska

pawlikowskafoto

 

Zofia Garbaczewska-Pawlikowska

Malarka, poetka, uczestniczka wielu wystaw zbiorowych (m.in. W Pałacu Pugetów, Śródmiejskim Ośrodku Kultury, Galerii Helena) i indywidualnych (w kraju i za granicą). Stała ekspozycja jej obrazów znajduje sie w Pałacu Villa Serbelloni w Bellagio (Włochy).Jako poetka opublikowała tomiki:
„Alfabet tajemnic” (1991),
„Kłódka czasu”(1993),
„Zagłębienie dłoni” (1994),
„Skarby na czarną godzinę” (1995),
„Obłaskawić dzień”(1996),
„Opieram się o wiatr” (wybór wierszy, 1996),
„Zmiana kalendarzy” (1997),
„Nie ma ciszy” (1998),
„Mini szepty” (1998),
„Trzecia część życia” (1999),
„Oto jestem” (2000),
„Okruchy raju” (2000),
„Zakręty” (2001),
„Paląc fotografie” (2002),
„W blasku zachodzącego życia” (2003),
„Cisza między wierszami” (2005),oraz tom prozy autobiograficznej:
„Krajobraz życia” (1996)

 

OKRUCIEŃSTWO

piękny ptak
o wdzięku baletnicy
sroka
huśtająca się
na gałęzi modrzewia
zeskoczyła zgrabnie
na mój balkon
i rozszarpała
pisklę gołębicy

wstrząśnięta
na pocieszenie
zasiadłam
do obiadu
na talerzu
apetyczne
udko kurczaka

 

KLASZTORNY FRESK

te oczy
w spłowiałym fresku
patrzą mi
prosto w twarz
spojrzeniem
sprzed wieków
prześwietlającym  na wskroś
moje myśli
moje życie
moją epokę
przesuwam się
kilka kroków w lewo
w prawo
patrzysz uparcie
i będziesz tak
patrzył
do końca
kimże jesteś
kimże byłeś
że aż tak mocno
na mnie patrzysz
jakim prawem
jeszcze ciągle trwasz
a przecież
dawno w grobie