Marcin Gołąb
Lekarz medycyny, poeta, publicysta, laureat wielu konkursów poetyckich. Swoje utwory publikował w „Gazecie Krakowskiej”, „Lekturze”, „Piśmie Literacko- Artystycznym”, „Życiu Literackim”, „Podhalance”. Członek niezależnej grupy poetyckiej „Werenda”.
„Rozrzucił gwiazdy cerkwiom” (1989),
„Okruchy” (1990),
„Widzieć czas” (2005).
„Świętojańskie noce” (2006)
POGÓDŹ SIĘ
Cisza dzwoni w uszach –
krew przez naczynia
do cebra
zwanego mózgiem
czujesz to
a wolałbyś dzwony
szum wiatru
klęgor żurawi
czujesz to a chciałbyś
mowę potoku
choćby kruka
sztuka
przyjąć to bez zdziwienia –
na starość dzieją się
różne rzeczy
także bez sensu
* * *
gwiazdy
cień drzewa
księżyc płynie –
piasek oceanu
porusza wiatr Słońca
stygną
pękają
rodzą się od nowa
nie z twojej woli
mówisz:
Bóg nie istnieje
nie prowadzi wszechświata
w i ę c k t o ?!
Kraków, 12.03.2006
* * *
płaszcz mgieł –
marzę śpiew ptaków
przyleć skowronku!
życie niech się dzieje
w polu
w lesie
na czubach drzew
niech pszczoły w ulach grają
grzybnia niech się sposobi
rodzić prawdziwie
przejdź
o ż y w mnie !
widzisz że umieram
Kraków, 05.03.2006
