Archiwum autora: Danuta Sułkowska

Cykliczny wieczór literacki w Klubie Dziennikarzy „Pod Gruszką” przygotowany przez Krakowski Oddział Związku Literatów Polskich tym razem zgromadził miłośników poezji Małgorzaty Kulisiewicz.

Prezentowane, najnowsze wiersze Autorki, zawarte w dwujęzycznym tomiku „Sennik Hoppera”, omówiła prowadząca spotkanie Anna Pituch-Noworolska we wstępie, przybliżając sylwetkę tytułowego Edwarda Hoppera – malarza krajobrazu, ludzi a zarazem samotności.

Z przedstawionej oceny wynika, że wiersze Małgorzaty Kulisiewicz są refleksyjne, zawierające szeroki wachlarz poetyckich środków wyrazu, co świadczy o umiejętności posługiwania się słowem. Jest w nich wiele fascynacji malarskich, filmowych i muzycznych, dużo nawiązań filozoficznych. Inspiracje malarskie są na tyle silne, że ulubieni malarze pojawiają się po kilka razy we wszystkich tomikach Małgorzaty Kulisiewicz. Ukryte w wierszach odniesienia do religii są poruszane delikatnie, bez narzucania czytelnikowi jakichkolwiek sugestii. Dyskusja na temat archetypicznego bohatera, który zaintrygował autorkę (Pan Nikt pojawia się w ostatniej części książki), doprowadziła do porównań z podobnymi bohaterami w twórczości innych pisarzy. Pan Nikt staje się w poezji Małgorzaty Kulisiewicz bytem odrębnym, zaczyna żyć własnym życiem. Autorka może się z nim zaprzyjaźnić, nawet pokłócić, wchodzić z nim w różne relacje.

Wywołany przez prowadzącą spotkanie temat sztuki wtórnej, nasunął wiele pytań. Czy istnieje kontrast wyobraźni człowieka piszącego wiersze i człowieka tworzącego film albo przedstawienie teatralne? Czy efekt oddziaływania filmu i teatru to przede wszystkim manewrowanie wyobraźnią odbiorcy? To często pojawiające się w twórczości Autorki dylematy, chociażby w wydanym niedawno tomiku „Kinoptycznie”. Obecny na sali Leszek Czapliński, filmoznawca, włączył się do dyskusji.

Wiersze z tomiku” Sennik Hoppera” w interpretacji autorki i prowadzącej wybrzmiały również w języku angielskim w świetnym tłumaczeniu Anny Luberdy-Kowal, której udało się nie tylko oddać poetyckie przesłanie, ale także zachować melodykę wierszy, co podkreśliła Anna Pituch-Noworolska. Tłumaczka wyznała, że dla niej przekład jest zawsze wyzwaniem i przygodą. Krótkie wersy tłumaczy się łatwiej, natomiast kiedy pojawiają się tropy filozoficzne i historyczne, potrzebne jest ucho, które wyłowi niuanse językowe. Wszystko spina forma. Najlepiej, kiedy osoba tłumacza wierszy jest poetą. Ważna jest również współpraca autora i translatora.

Na koniec bardzo ciekawego spotkania z poezją Małgorzaty Kulisiewicz słowa uznania i gratulacje dla Anny Luberdy-Kowal złożył mąż Autorki, anglista Krzysztof Kulisiewicz. Autorka długo podpisywała swoje tomiki przygotowane przez wydawcę Rafała Czachorowskiego prezesa Fundacji Duży Format.

Grażyna Potoczek

W dniu 28 października 2025 roku w Klubie Dziennikarzy „Pod Gruszką” odbyło się spotkanie z krakowską poetką Krystyną Alicją Jezierską, członkinią Krakowskiego Oddziału ZLP.
Czekałam na to wydarzenie, ciekawa jej kolejnego tomu poezji pt. „Zegarnik”.
Już sam tytuł tomu intrygował.

Na wstępie Marzena Dąbrowa-Szatko podzieliła się swoimi refleksjami na temat utworów składających się na nowy tom poetycki Krystyny Alicji Jezierskiej.

Spotkanie poprowadził Jan Masłyk. W jego interpretacji oraz Autorki wysłuchaliśmy wierszy wybranych z promowanego tomu. Część wierszy opublikowana została po angielsku i w tym języku została przeczytana.

Wieczór uświetnił muzycznie Hubert Jezierski, który akompaniując sobie na gitarze, zaśpiewał teksty bohaterki spotkania do skomponowanej przez siebie muzyki.

Na zakończenie Autorka podziękowała wszystkim, którzy przybyli, by wsłuchać się w jej liryczno-metafizyczną poezję.

Kiedy spotkanie dobiegło końca, każdy wychodził z „Zegarnikiem” i autografem autorki w szarość jesiennej nocy…

Danuta Perier-Berska

Tak ocenił Andrzej Walter poezję Zofii Mikuły Sofim w przygotowanym wstępie do jej spotkania autorskiego zatytułowanego „Poezja zawieszona ponad czasem”.

Wieczór odbył się 14 października w Klubie Dziennikarzy „Pod Gruszką”. Wspomniany tekst z zawartymi również pytaniami, skierowanymi do Autorki, został odczytany przez prowadzącą w zastępstwie Andrzeja Waltera – Annę Pituch-Noworolską. Zgromadzeni w Sali Baltazara Fontany, a także internauci usłyszeli wiele pochlebnych słów na temat poezji Zofii Mikuły Sofim, a mianowicie, że jest to liryka dobra warsztatowo, skonstruowana nowatorsko, umiejętnie, gęsta od metafor, sytuacji i znaczeń, sprawna i interesująca. Dobrze się ją czyta.

W odpowiedzi na pytania, czy zadaniem poety jest dziś ukierunkowywać się i uwrażliwiać na miłość, piękno, fascynacje i tęsknoty, czy poezja powinna widzieć szerzej, odczuwać i głębiej sięgać, autorka stwierdziła, że rolą poety jest wnikanie we wszystkie zakamarki istnienia. Uważa, że poeta nie powinien pisać o czymś, czego nie zna, nie zobaczył, nie doświadczył, albo choćby nie przeczytał o tym. Powinien być w swoim przekazie prawdziwy. Zofia Mikuła Sofim wyznała, że w swojej twórczości nie epatuje bólem i cierpieniem, chociaż przekazuje ważne emocje, porusza trudne tematy, ale zawsze z dodatkiem fantazji poetyckiej. W jej utworach nie brakuje też aspektów miłosnych i erotycznych.

W rozmowie z Anną Pituch-Noworolską bohaterka spotkania odniosła się do poezji Wisławy Szymborskiej i Zbigniewa Herberta w kontekście roli poety we współczesnym świecie. Nawiązała również do odbywającej się niedawno Warszawskiej Jesieni Poezji. Wysłuchaliśmy wierszy z tomików „Po trzykroć mgnienie”, „Kuriozalnie z szypułkami” i „Nie goń mnie Alafufu” w interpretacji autorki i prowadzącej spotkanie.

Przygotowana przez Waldemara Hładkiego oprawa muzyczna wybrzmiała w kilku gitarowych impresjach bez wokalu, a na zakończenie wieczoru zagościło także poetyckie słowo śpiewane. Dopełnieniem bardzo udanego spotkania autorskiego były refleksje publiczności na temat poezji Zofii Mikuły Sofim.

Z niecierpliwością czekamy na nowe publikacje: opowiadania i zapowiedziane przez autorkę liryki lżejsze „Satyry-czy-nie”, a także z nadzieją na kolejny piękny wieczór autorski w Klubie Pod Gruszką.

Grażyna Potoczek