pył

 

strząśnięty z butów ziemski pył

nie chciał zostać stuletnim starcem

garbatym w samotne wydmy

 

rzeczy nie zdołały zatrzymać go

 

przekroczył

trajektorię własnego losu

satelity NASA

kosmiczne śmieci

i czas w paradoksie

bliźniaczych dzieci

 

przekraczając światło

gwiezdnym pyłem

został

 

 

 

 

 

 

 

 

Inspiracje, wariacje.

 

I

w wieży marzeń

spełnienie  żłobi

ukrytą twarz

siłą zdarzeń

patrz to ja

CZASem

siłę mam

 

 

II

nie przychodź

nie dotykaj

bez szeptu

NIEkochajBO

bez tchu

jeśli NIEBO to

pragnę tylko gwiazd

 

 

 

 

 

 

* * *

 

na zachodnim wybrzeżu

wschodnie wiatry

przetaczają masywy skał

czas żłobi papilarne linie

miliardami steranych lat

zagląda w przeszłość magmy

wróży z popiołu wulkanów

 

samotne drzewo wiatrem

smagane palone

żywcem przez słońce stoi

zatapiając paznokcie korzeni

w twardość kamienia

 

hartowane przez żywioły

nauczyło się trwania

bez ziemi żyznej