Alicja
Zemanek
Poetka, biolog, historyk nauk
przyrodniczych. Członkini ZLP i Klubu Artystyczno-Literackiego Teatru
Stygmator.
Ukończyła biologię na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu
Jagiellońskiego. Stopień doktora uzyskała w 1977 r., doktora
habilitowanego w 1990 r., tytuł naukowy profesora - w 2000 r. W swoim
dorobku naukowym posiada ponad 260 publikacji dotyczących
interdyscyplinarnych zagadnień historii botaniki i innych nauk
przyrodniczych oraz relacji przyroda – nauka - kultura.
Kieruje Muzeum Ogrodu Botanicznego i Pracownią Historii Botaniki im. J.
Dyakowskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Jej twórczość poetycka jest refleksją nad przyrodą,
cywilizacją i człowiekiem. Debiutowała w 1987 r. w
„Poezji”, publikowała wiersze m. in. w
„Dekadzie Literackiej”, „Echu
Krakowa”, „Krakowie”,
„Lekturze”, „Nieznanym
Świecie”, „Ogrodzie”,
„Poezji”, „Piśmie
Literacko-Artystycznym”, „Studencie”,
„Życiu Literackim”. Utwory Alicji Zemanek
prezentowane były m.in. w czasie inscenizacji Teatru Stygmator w
programach z cyklu „Poezja i muzyka w Ogrodzie”,
„Czas w poezji”, podczas „Krakowskiej
Nocy Poetów”, a także w TV Kraków i
radiu Alfa.
Autorka tomików wierszy:
Dzień w którym zniknęłam (1990),
Wakacje w Krakowie (1991),
Podobni do zagajnika olch (1993),
Modlitwa do tęczy (1996),
Ścieżki Ogrodu Botanicznego (2000),
Medytacje o zmierzchu (2001)
Ogród szczęśliwy (wybór wierszy) (2009)
Krajobraz z myślącą trawą (wybór wierszy) (2009)
ŁAGODNE TYGRYSY
W tej dolinie
mnisi hodują łagodne tygrysy
które codziennie wsłuchują się
w ciszę medytacji
powoli zatracając dzikość
głód krwi
pragnienie rozrywania na strzępy
zachodzącego słońca
może wcale
nie jesteśmy drapieżnikami
może szczęście rajskiego ogrodu
to nie tylko piękne marzenie
usiądźmy pod drzewem
w łagodnej dolinie
posłuchajmy jak oddycha ziemia
zacznijmy od nowa naszą historię
z wiewiórką na ramieniu
PODANIE DO ZIEMI
Może nie będzie zimy tego roku
może mróz nas ominie odejdzie bez śladu
przecież jest chyba tyle miłości i wiary
żeby odpędzić najcięższe śnieżyce
Ziemio żyjąca wspaniała kapryśna
piszę do ciebie podanie o zwolnienie
z zimy nie patrz na nasze słabości
szaleństwa miej wzgląd na długą
służbę zasługi nielicznych
Zegarmistrz
Zegarmistrz
nakręca srebrne kółka
miasto rozpędza się o świcie
ruszają tramwaje ulica
tyka krokami przechodniów
zegarmistrz w czarnym ubraniu
kto sprawdza wywrotowe myśli
wsączane w mózgi zegarów
godziny szaleństwa sprzedawane
w złotych kopertach niepotrzebne miłości
drapieżne minuty śmiertelną epidemię
rozsiewaną bakteriami sekund
Serce to samotny dom
Serce to samotny dom na
rozstajach
podejdź bliżej w oknie pali się lampka
starzy rodzice wypatrują gwiazdy
garstka siana pod śnieżnymi polami obrusa
przy stole tyle ludzi roześmiane dzieci
młodzi chłopcy mężczyźni każdy z nich jest tobą
tej nocy zasiadacie wszyscy do wspólnej wieczerzy
na przeciw siebie siedzisz starszy o piętnaście lat
przebacz sobie chociaż dawno marzenia wyśmiałeś
uśmiechnij się do siebie choć pragnąłeś śmierci
serce to samotny dom na rozstajach
zapal światło nad drzwiami
niech rozświetla noc
16 I 2009 – Sródmiejski Ośrodek Kultury, Kraków, ul.
Mikołajska 2,
„Listy do...” – program „Teatru Stygmator” m.in. na podstawie
wierszy Alicji Zemanek (reż. Violetta Zygmunt).
13 VI 2009 - Ogród Botaniczny UJ, spotkanie autorskie,
promocja książki "Krajobraz z myślącą trawą"
20 XI 2009 - Śródmiejski Ośrodek Kultury, Kraków, ul. Mikołajska 2,
promocja książki "Krajobraz z myślącą trawą" (program
poetycko-muzyczny teatru "Stygmator")
24 IX 2010 - Dom Kultury "Podgórze" - gość Eryka Ostrowskiego w programie "Dlaczego klasycy"
25 V 2012 - Dom Kultury "Podgórze"
Wieczór autorski pt. "Serce to samotny dom" -
prowadzenie Eryk Ostrowski