• Aktualności
• Członkowie
• Publikacje
• Kontakt
• Archiwum

Janusz Gerard Stanisław Jutrzenka Trzebiatowski urodził się w Chojnicach 9 lipca 1939 roku. Od 1954 roku nieprzerwanie żyje i pracuje w Krakowie. Poeta. Jego twórczość to także malarstwo, rzeźba plakat, mała forma rzeźbiarska, medalierstwo, oraz realizacje w zakresie architektury i scenografii. Za całokształt twórczości odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Laurem za Mistrzostwo w Sztuce i wieloma innymi odznaczeniami i wyróżnieniami. Członek, Assocation Internationale des Arts Plastiques AIAP, Federation Internationale De La Medaille FIDEM, Polish Pastel Society of America, Stowarzyszenia Twórczego POLART, Stowarzyszenia Pastelistów Polskich, Związku Polskich Artystów Plastyków, Związku Literatów Polskich, Stowarzyszenia Artystyczno-Literackiego i innych. Wystawiał za granicą w: Anglii, Armenii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Czechach, Danii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Indiach, Irlandii, Izraelu, Japonii, Kanadzie, na Kubie, w Luksemburgu, Meksyku, Niemczech, Norwegii, Polsce, Rosji, Serbii, Słowacji, USA, Syrii, Szwajcarii, Szwecji, Ukrainie, na Węgrzech, we Włoszech. 174 wystawy indywidualne w kraju i za granicą, udział w 436 wystawach międzynarodowych, ogólnopolskich i środowiskowych. Prace Janusza Trzebiatowskiego znajdują się w 90. muzeach w Polsce i na świecie.

Wydał następujące tomiki poezji:
1. Poezje, posłowie Stanisław Franczak, Kraków 1993,
2. Przyjaciółko moja, posłowie Maciej Naglicki, Kraków 1994,
3. Ogrody sztuki, posłowie Michał Ciechański, Kraków 1996,
4. Przestrzenie miłości, posłowie Michał Siemaszko, Kraków 1997,   
5. Fotografie pamięci, wstęp Piotr Augustynek, Kraków 1999,
6. Ona, wstęp Bolesław Faron, Kraków 2001,
7. Pomiędzy, wstęp Jan Pieszczachowicz, Kraków 2004,
8. Zapiski, wstęp Jan Pieszczachowicz, Kraków 2005.
9. Dotyk, Wydawnictwo Stowarzyszenia POLART Kraków 2007.
Liczne publikacje w prasie i almanachach.


LAS
w lesie rozkoszy
pragnąłem jej

uwięziła mnie
dreszcz przeniknął
jęknęła

w niebie
pozostali świadkowie
zaślubin


SAMOTNOŚĆ
porzuciłaś
ptaka na śniegu
ze złamaną duszą
    w noc
    pociętą
    czarnymi konarami
    samotności
    na śniegu
    smutku złamanej
    duszy
    prętami czarnymi
    na białym
    jak ptak
    porzucona
    czerń
    na bieli
    pocięta
    noc