Danuta Maria Sułkowska

sulkowska

Danuta  Sułkowska

Pisarka, publicystka, krytyk literacki
Redaktor naczelna „Literata Krakowskiego”, redaktor XLIII – LI  Almanachu Krakowskiej Nocy Poetów; inicjatorka i współorganizatorka ogólnopolskich konkursów poetyckich: „O Wawrzyn Sądecczyzny” oraz „Stary Sącz. Witraż poetycki”; jurorka i redaktor almanachów pokonkursowych. Laureatka II edycji Konkursu im. Księdza Profesora Bolesława Kumora w kategorii „Książka o Sądecczyźnie”.
Liczne publikacje w prasie literackiej i innej, m.in. w „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej”, „Literacie Krakowskim”, „Hybrydzie”, „Roczniku Sądeckim”, „Almanachu Sądeckim”. Należy do Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Twórczego Artystyczno-Literackiego. Mieszka w Starym Sączu.

 

Publikacje książkowe:
„Czas poezji” (wiersze), Kraków 1997
„Ludzie i wiatr” (wiersze), Kraków 1999
„Dojrzewa światło dnia” (wiersze), Kraków 2003
„Olśnienia, tudzież osobiste wycieczki pod adresem bliźniego mego” (fraszki i aforyzmy), Kraków 2004
„Za klauzurą. Starosądecki klasztor Klarysek od założenia do współczesności” (rzecz popularnonaukowa), I wydanie – Stary Sącz 2006, II wydanie – Stary Sącz 2013
„Rzeka” (wiersze), Kraków 2010
„Garbus” (powieść), Stary Sącz 2013
„Manipulowanie zegarem” (wiersze), Kraków 2015
„Ślady na wodzie” (wiersze wybrane), Kraków 2022
„Atarowie” – powieść science fiction, Kraków 2023

 

Pada

Pada
a rzeka myśli że to tylko dla niej
te muskania i chłostania z góry
do dreszczu do pulsowania dygotania
do fali drobnej jak łuska ryby i do huczącej
groźnie skręconej w spiralne wiry wężowo lejowato
na wskroś od grzbietu w pianach do dna zmąconego
Pada
a rzeka myśli że to tylko dla niej
te miliardy kropel wnikających z góry w jej zachłanne wnętrze
i te strumienie wezbrane spieszące z szumem
tęsknoty do niej
zawsze do niej
Pada
zieleń coraz bujniejsza wszędobylska zuchwała
drzewa zrzucają konary zboża się kładą z przepicia
na podwórku sześcioletni Jasiek próbuje nie spaść ze starej
opony i wygrać zawody w pływaniu ze stadem kaczek
Pada
a rzeka myśli że to wszystko dla niej

Na spacerze

doszliśmy do starej kuźni
pies obwąchał mury i zaznaczył swoją obecność
ja porozmawiałam z czasem
jak widzisz płynę powiedział
wyrzuciłem zmurszałe cegły ze wschodniej ściany
od słupa przy którym stoisz oderwałem obręcz do wiązania koni
działałem powoli
stosowałem głównie deszcz wiatr i grawitację
załatałem też nowymi dachówkami dziury w dachu
to trwało krótko
ludzie mają zręczne ręce
niestety niczego nie rozumieją
powiedzieli: trzeba mu się przeciwstawić
zatrzymać go

dzisiaj znów się nimi posłużę
naprawię komin

O powieści „GARBUS”

(I część posłowia)

Prezentowana książka jest opowieścią o kondycji ludzkiej, o ciążeniu ku ziemi przy jednoczesnej ciągłej i niezmiennej konieczności wzbijania się ponad nią. O potrzebie autokreacji w głębokim, artystycznym sensie, ale i tworzeniu pozorów dla cudzych oczu. O próżności i małostkowości, od których nie są wolne nawet najlepsze charaktery.

Tytułowy garbus niesie na swoich plecach wielki ciężar: ciężar życia, sporów rodzinnych i trudnych wspomnień, klęsk twórczych i zawiedzionych nadziei. Wszystko to naznacza jego ciało, odkształca je i gnie, aż staje się ono pokraczne i brzydkie. Ale na jego pozorne kalectwo – jego garb – składają się także sukcesy, aspiracje, uczucia, przyszłe dzieła i niegasnące pragnienia. I to wszystko sprawia, że ten pokraczny człowieczek olbrzymieje, jak cień na ścianie, gdy zmienia się światło. Tytułowy garbus odbija się w każdym z bohaterów tej książki: w uzdolnionym artyście i niepoprawnym grafomanie, w starej ciotce i dziwnej staruszce, próbującej usypać górę, która zmieni świat. Jest everymanem, każdym.

Garbus to książka o tych, którzy w poszukiwaniu wielkich idei gubią się w pustych kategoriach pojęć, ale i o tych, którzy, stopieni z rzeczywistością, sięgają głębiej, niż by się sami spodziewali sięgnąć. Ta dwoistość towarzyszy bohaterom na każdym kroku – w zmaganiach z banalną codziennością, ale też w wewnętrznych sporach i rozgrywkach z własną duszą. Definiuje ich i wyznacza cele podróży – zarówno tych z garbem plecaka, jak i garbem doświadczeń, obaw, pragnień, aspiracji…

Justyna Sulima

„ZA KLAUZURĄ. Starosądecki klasztor Klarysek od założenia do współczesności” jest publikacją popularnonaukową o historii Klasztoru Sióstr Klarysek w Starym Sączu oraz o współczesnym życiu jego wspólnoty zakonnej. Dzieje klariańskiego konwentu są nierozerwalnie związane z historią miasta i Ziemi Sądeckiej. Związki te są w tej publikacji wyraźnie ukazane. Rzecz o losach klasztoru na przestrzeni wieków jest zatem również opowieścią o przeszłości Starego Sącza i Sądecczyzny, a także związanych z osobą Świętej Kingi miejsc, instytucji itp.

Jest to pozycja nowatorska; nigdy wcześniej w sposób tak całościowy i dokładny temat ten nie został opracowany. Podczas pisania, autorka współpracowała z Klasztorem, który udostępniał jej materiały źródłowe i opracowania oraz służył inną pomocą merytoryczną. Książka otrzymała pozwolenie władz kościelnych na publikację (imprimatur).

„Za klauzurą” opowiada o wielu sprawach i zdarzeniach, o których jeszcze dotychczas nie pisano wcale, lub pisano w sposób ogólny, m.in.:

– funkcjonowanie gospodarstwa klasztornego od przywrócenia nowicjatu przez zaborców – wykupywanie małych działek ziemi (należącej przez wieki do klasztoru, a skonfiskowanej przez Austriaków), w celu założenia ogrodu, powiększanie gospodarstwa w okresie międzywojennym (za kwoty wniesione przez siostry w posagu), nacjonalizacja ziemi i części budynków klasztornych po II wojnie światowej, trudy odzyskania części przejętych przez Skarb Państwa dóbr, itp.

Przedstawia również fakty bardzo interesujące i ważne dla czcicieli Świętej Kingi. Oto niektóre z nich:

– obszerna relacja dotycząca długich i trudnych starań o beatyfikację księżnej Kingi oraz przystępne i rzetelne przedstawienie Jej procesu kanonizacyjnego, a także dokładny przebieg uroczystości wyniesienia na ołtarze.

– najistotniejsze fragmenty zeznań świadków cudu, którego uznanie przez Ojca Świętego Jana Pawła II zakończyło proces kanonizacyjny Świętej Kingi.

Czytelnicy mogą w tej publikacji przeczytać także o życiu zgromadzenia zakonnego w czasach współczesnych. Klasztor Klarysek jest częścią Starego Sącza, lecz oddzieloną od niego i świata potężnymi murami obronnymi. Życie wspólnoty toczy się za klauzurą, nawet mieszkańcy miasta niewiele o nim wiedzą. Podczas lektury tej książki, można „zajrzeć za klauzurę”, wejść w wyobraźni do tajemniczego świata klariańskiego konwentu.

Wspólnota zakonna to specyficzny rodzaj rodziny. Ma ona swoje zwyczaje, radości i problemy. O wielu z nich można przeczytać w tej publikacji. Ponadto czytelnik zapoznaje się z różnymi ważnymi i pięknymi obrzędami i uroczystościami zakonnymi m.in. z obrzędem obłóczyn oraz ślubów zakonnych, dowiaduje się, jaki jest rytm klasztornego dnia, tygodnia i roku. Większość tych informacji nigdy wcześniej nie została opisana.

Publikacja obala liczne mity dotyczące życia klasztornego w dawnych wiekach oraz współcześnie. Od wydania tej książki zaczęło się większe zainteresowanie klasztorem Klarysek, co wpłynęło też na szersze udostępnianie przez Klasztor wiedzy na swój temat, a także na pokazywanie posiadanych zabytków.

I wydanie „Za klauzurą” ukazało się w ostatnich dniach 2006 roku, tuż przed jubileuszem 750-lecia miasta (2007 rok). Książka była sensacją wydawniczą.